داستان شب هزار و یکم

شهرزاد : ای خلیفۀ بزرگوار میدانم شما لطف کردید

              و هزار شب برای من قصه گفتید تا مرا

              خواب کنید. اما امشب اجازه دهید من

             برای شما قصه بگویم

خلیفه: بسیار خوب ، قصه ات را بگو

شهرزاد : ولی داستان من شما را خواب نمی کند.

خلیفه: پس چه؟

شهرزاد : آنچه می خواهم بگویم خواب را برای

               همیشه از چشمان شما می گیرد

خلیفه: چه می گویی دیوانه؟ . جلاد !!!!!

شهرزاد : حال که جلاد را فرا خواندید اجازه دهید

               آخرین سخنم را بگویم.

خلیفه : بگو

شهرزاد: شما هزارشب تلاش کردید ما را خواب

              کنید . ولی اکنون همه  اهالی ، "شهرآزاد "

              هستند و پشت دروازۀ  کاخ تجمع کرده اند

              منهم ترسی از مرگ و جلاد شما ندارم

              شاید این جلاد هم یکی از ما باشد .

خلیفه : جلاد بزن گردن این مادر به خطا را !!!!

جلاد : قربان . متاسفانه شمشیر من کند شده

         و دیگر برندگی ندارد .

خلیفه: آی بیایید این دو را ببرید گردن بزنید

شهرزاد: توجه کنید که ما اکنون در قرن بیست

             و یکم زندگی می کنیم . ضمنا بگویم

             کارگزاران شما قصر را ترک کرده اند و

             به جزیرۀ سرندیب پناه برده اند .

خلیفه: آه خدایا به دادم برس

شهرزاد : گمانم برای یاد خدا بسیار دیر است.