وقتی به اجبار سوارت میکنند
به مقصدی که نیست
و تنها راه است و راه است و راه
و در شبی تاریک و در بیابانی برهوت
ناگهان ، ناخواسته پیاده ات می کنند
فرصتی نیست تا بپرسی : این بود زندگی ؟