مادر آخه چه کار کنم وقتی هیچ کاری جواب نمی ده.
نه سکوت نه فریاد ، نه بردباری نه بی صبری،
نه فرار نه قرار، نه کتک کاری نه کلک بازی،
خلاصه هیچ جور حریفش نمی شم .
یعنی چی دخترم؟ عکس العملش به این همه
رفتارهای متفاوت تو چیه؟
اون مثل یه حیوون زبون نفهم یا مثل یه روباته که
فقط برای اجرای یه حرکت برنامه ریزی شده و در
هر شرایطی که باشه فقط یه کار می کنه :
خشونت و درندگی .
دخترم ، راه حل بعضی مشکلات فقط یه چیزه.
یه چیز که این جناب حیوان صفت رو تو صفحۀ
شطرنج زندگی آچمز و در واقع مات می کنه.
اونم مرگه ،مرگ!!!! یعنی یا تو بمیری یا اون
بمیره .
انتخاب با خودته .
به توصیه و تجویز دکتر رفته بو د آزمایشگاه
آزمایش خون بدهد . صبح اول وقت بود وچند
نفر بیشتر در صف نمونه گیری نبودند و او
آخرین آنها . تو فکر بود که خانم جوانی که
نمونه می گرفت صدا کرد : مادر بفرمایید تو .
به خودش آمد و دور و برش را نگاه کرد .فرد
دیگری درانتظار نبود. دوباره صدا بلند شد:
مادر بیا تو با شما هستم .چیزی در درونش
فرو ریخت : مادر ...مادر ... چه زود گذشت و
انتظار مادر شدن و مادر بودن برآورذه نشد.
ولی سن و سال و چهرۀ مادرانه را روزگار
به او تحمیل کرده بود. وقتی به خانه بر
می گشت پاهایش را کمی روی زمین می
کشید و نا خودآگاه کمی خمیده راه می رفت .
شب بسیار خوبی را گذرونده بودن . شام عالی در محیطی
با صفا همراه با برخورد بسیار صمیمانه و شاد و شاید
بتوان گفت عاشقانۀ نادر با شهرزاد. وقتی در مقابل در
ویلایشان از ماشین نادر پیاده شدن ، شهرزاد طاقت نیاورد
و گفت : شهربانو چطور بود؟ برق عشق رو تو چشمای
نادر دیدی؟ شهر بانو گفت بذار بریم تو سر فرصت بحث
کنیم . شهرزاد: یعنی هنوز باورت نشده که اون مرد
رویاهای منه .شهربانو : نه عزیزم اون چیزی که
من توی چشمای نادر دیدم برق هوس و طمع بود نه
عشق و صداقت . اون شب این دو تا خواهر تا پاسی
از شب با هم یک و بدو می کردن . ولی بی نتیجه بود،
شهرزاد تصمیمش رو گرفته بود.مثل همیشه یک دنده و
لجباز. سه سال بعد تلفن آپارتمان شهربانو در لندن به صدا
در اومد. شهرزاد با صدای بغض آلود از خواهر بزرگترش
می خواست که اون رو از شر نادر خلاص کنه.شهربانو
سعی کرد آرومش کنه : من تهران یه وکیل آشنا دارم میگم
کمکت کنه . حالا که نادر دار و ندارت رو بالا کشیده ،فکر
نمی کنم با طلاق گرفتن تو مشکلی داشته باشه . کارت که
با اون تموم شد پاشو بیا اینجا یه تیکه خوب برات سراغ
دارم ، اگر این دفعه حرف منو گوش کنی .
دوستان عزیز با تشکر از اینکه از این سایت بازدید می کنید
از شما هزار بار خواهش می کنم راجع به این داستانک ها
نظر بدهید حتی اگر نظرات شما کاملا انتقادی و حتی منفی
و تند باشد.
من سعی میکنم با این داستانک ها از خلوت و انزوای
خودم بیرون بیایم ولی وقتی در این کار موفق می شوم که
شما سکوت نکنید . مثل وقتی عابرین فقط به ویترین مغازه
نگاه کنند و بی اعتنا عبور کنند و وارد مغازه نشوند .به زودی
باید کرکره را پایین کشید و اعلام ورشکستگی کرد ، با این روال
منهم باید دست خالی دوباره به شهر خاموشی وانزوا برگردم .
پس به امید لطف شما و شکسته شدن دیوارهای سکوت .
به آسمان تاریک نگاه کردم
و فریاد زدم:
چشمک بزن ستاره،
دلم گرفته.
از زیر چشم بندش
قطره اشکی بر گونه اش چکید
و ناله کرد:
نمی توانم می بینی که،
من سحزگاه تیرباران خواهم شد .
سلامم را به مامان خورشید برسان .
شعر از:سپیده لواسانی